Η ζωη στο βαγόνι...

Μου αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι κι έτσι θέλησα να μοιραστώ μαζί σας μετά την ιστορία και τις ιατρικές πληροφορίες κάτι που θα μας φτιάξει τη διάθεση .Σε λίγο χρονικό διάστημα θα αναρτήσω τη συνέντευξη ενός γιατρού που ασχολείται χρόνια με το aids.
Αλλά τώρα ας ταξιδέψουμε όλοι μαζί στο ίδιο το βαγόνι. Ναι είμαστε συνανταξιώτες παιδιά σ' αυτό το ταξίδι της ζωης μας. Απλά κάποιοι μπορεί να ταλαιπωρούνται περισσότεροι όρθιοι κι άλλοι στις πρώτες θέσεις. Παρόλο που κι εγώ εχω στριμωχτεί στα πίσω βαγόνια έχω μάθει να κάνω άνετη τη διαδρομή.Και αυτό το καταφέρνω με τις μικρές στιγμές που έρχονται και με μαγεύουν. Μπορεί τό τρένο κάποιες φορές να σταματάει απότομα και να πέφτω κάτω,να ζαλίζομαι να χτυπάω, αλλα στέκομαι και πάλι όρθια. Κοιτάχτε έξω απο το παράθυρο ,είναι ωραίο κάποιες φορές το ταξίδι και κάποιες έχει πολυ θλιβερές εικόνες.Ετσι είναι η ζωή. Μέσα κι εξω απο το βαγόνι σας.
Πόσο θα ήθελα να είχα ένα καλό συνεπιβάτη σ' αυτό το ταξίδι. Να ακουμπήσω πάνω του και να νιώσω ασφάλεια. Κάποιοι κατέβηκαν στη διαδρομή. Αλλοι δεν τους άφησα εγώ να καθίσουν πλαι μου.
Ελπίζω να βρούμε όλοι παιδιά το σύντροφο που θα μας κάνει να είμαστε ευτυχισμένοι. Μόνες μας αποσκευεές η αγάπη. Αυτές χρειάζομαι εγώ. Χιλιάδες βαλίτες με αγάπη.

Στό ίδιο το βαγόνι ......Προχωράει το τρένο .....Ταξιδεύει η ζωη ....