Όλοι έχουν Aids(Ψεύτικες, κρυφές ζωές)

Από τη δημιουργία του blog ως σήμερα κι έχοντας μιλήσει, είτε μέσο του msn, είτε τηλεφωνικά με πολλούς ανθρώπους ή και από κοντά, θα ήθελα να αναφερθώ, στις εκμυστηρεύσεις που μου έκαναν πρωτίστως οι άντρες μιας και ελάχιστες γυναίκες μίλησαν μαζί μου.

Σχεδόν όλοι οι παντρεμένοι έχουν εξωσυζυγικές ή παράλληλες κρυφές σχέσεις. Μα θα μου πείτε τώρα για νέο μας το λες αυτό; Το ξέρουμε. Όταν όμως συνειδητοποιήσεις πως συμβαίνει, στο δικό σου σπίτι αλλάζει.
Το ίδιο γίνεται και στις μόνιμες σχέσεις.
Ο απολογισμός της όλης κατάστασης είναι τραγικός.

Οι περισσότεροι έφτασαν στο σημείο να μου αναφέρουν τη δική τους κατάσταση, έχοντας διαβάσει πρώτα την ιστορία μου, από τρόμο και φόβο, γιατί άρχισαν να νιώθουν άσχημα προς τη σύντροφο τους ή γυναίκα τους, στο ενδεχόμενο μετάδοσης, κάποιου νοσήματος.

Γιατί σχεδόν κανένας τους, δεν πήρε μέτρα προφύλαξης.


Το θέμα είναι πως ο φόβος τους ήταν και είναι προσωρινός.
Ειδικά προς το πρόσωπο μου. Οι περισσότεροι αφού διαβάσουν την ιστορία χάνονται.
Δεν με ενοχλεί αυτό, γιατί ξέρω το πραγματικό λόγο.
Εγώ είμαι η δική τους αλήθεια, που φοβούνται ν’ αντιμετωπίσουν.


Κρύβονται πίσω από τη μάσκα του παρανοϊκού ψέματος και ειδικά του ίδιου τους του εαυτού.

Τρέχουν μακριά μου, γιατί δεν θέλουν να με αντικρίσουν στα μάτια.
Αυτοί που έφυγαν βιαστικά σαν κυνηγημένοι διαβάζοντας το blog μου είναι αυτοί που θα ήθελα να διαγράψω κι εγώ. Μου έκαναν τη χάρη να εξαφανιστούν μόνοι τους.
Όσοι παρέμειναν και συνομιλώ μαζί τους και αυτοί που γνώρισα από κοντά, προσπαθούμε ν’ αναπτύξουμε μια επαφή.

Ουρλιαχτά ανθρώπων


Ποιος θέλει να ξέρει την αλήθεια;

Δεν θα σταθώ σ’ ονόματα αλλά θα σας περιγράψω τρανταχτές καταστάσεις για να καταλάβουμε όλοι μαζί το μέγεθος του προβλήματος.

Οι Σχέσεις

 Πώς να ξεχάσω την περίπτωση ενός άντρα 30 ετών, που μετά από 7 χρόνια συνύπαρξης με τη σύντροφο του κατάλαβε πως με τις επιπόλαιες συνευρέσεις του, έχει βάλει σε κίνδυνο τη ζωή της όχι μόνο για Αids αλλά και για πολλά άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Θα επισημάνω πως σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν οι περισσότεροι άντρες.
Δεν ήθελε με τίποτα να πάει γι’ εξετάσεις. Στην αρχή που μιλούσαμε στο msn, δεν είχε διαβάσει το blog μου ακόμα, το φλερτ του ήταν έντονο και ήθελε να καταλήξει κάπου, αλλά όταν διάβασε την ιστορία μου σταμάτησε.


Αυτό συμβαίνει με τους περισσότερους άντρες. Κουράστηκα να γίνεται το ίδιο κάθε φορά. Μου προκαλεί φρίκη η κατάσταση αυτή, για την ξαφνική τους αποστροφή προς το πρόσωπο μου, ενώ είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα, χωρίς προφυλακτικό.
Εγώ απλά κάποιες φορές είμαι μόνο έτοιμη να κάνω sex με προφύλαξη.

Αυτή είναι η ουσιαστική και καθοριστική διαφορά μας.




Είναι τόσες πολλές οι περιπτώσεις, που δεν ξέρω πια ν’ γράψω.
Σας αναφέρω ενδεικτικά κάποιες:

 Θα σταθώ στην περίπτωση ενός παντρεμένου άντρα 28 ετών που μετά από τρία χρόνια γάμου με τη γυναίκα του και την απόκτηση ενός παιδιού 3 ετών, εδώ και λίγους μήνες βρίσκεται ερωτικά μια παντρεμένη γυναίκα 37 ετών.
Όταν τον ρώτησα αν είναι ευχαριστημένος (την επαναλαμβάνω σε όλους αυτή την ερώτηση) μου είπε πως όλα είναι μια χαρά, απλά δεν έχει επαφή με τη γυναίκα του και συχνή σεξουαλική επαφή. Την εισπράττω συχνά αυτή την απάντηση, αλλά δεν θα ήθελε να προσπαθήσει για το γάμο του και είπε πως τον έχει «βολέψει» όλη αυτή η κατάσταση όπως και η εξωσυζυγική). Μου τόνισε πως μένει και για το παιδί. (Ακόμα πιο συχνή απάντηση).

 Επίσης δυο από τα παιδιά που μιλούσαμε στο msn έκαναν εξετάσεις για HIV. Ο ένας βρέθηκε θετικός κι ο άλλος αρνητικός. Σχεδόν όλοι, δεν θέλουν να κάνουν εξετάσεις.

 Όπως επίσης και η αποκάλυψη ενός άντρα γύρω στα 40 παντρεμένος 2 χρόνια. Στα δυο αυτά χρόνια, έχει κάνει 2 σχέσεις που κράτησαν κάποιους μήνες και κάποιες άλλες, περιστασιακές. Όταν το ρώτησα τι γίνεται με τι ζωή του και τι ακριβώς κάνει, μου είπε πως ούτε και ο ίδιος ξέρει, αλλά ούτε και θέλει να μπει στην διαδικασία να μάθει.

 Ακόμα πιο συγκλονιστική, είναι η ιστορία ενός άντρα 34 ετών κι έχοντας σχέση 4 περίπου χρόνια με τη σύντροφο του, έχει ερωτικές περιπέτειες με άντρες και γυναίκες. Ήταν ιδιαίτερα προβληματισμένος (όπως όλοι) από την δική μου ιστορία γιατί νιώθει πως τον ακουμπάει κι αυτόν πολύ.


Μέσα και από τις πιο μικρές χαραμάδες προσπαθώ να βγω, στο φως, ενώ πόσοι είναι εκείνοι οι άνθρωποι που τους προσφέρεται άπλετα και πιστεύοντας πως ζουν σαπίζουν!
Αυτή είμαι. Η Ζωή HIV θετική. Πάντα η αλήθεια μου θα είναι μπροστά σας. Όσοι την αντέχουν μένουν κοντά μου κι εγώ δίπλα τους.
Μη σκεφτείτε ούτε στιγμή πως είμαι σκληρή σ’ αυτά που γράφω.
Κι αν σας περάσει από το μυαλό, σας απαντάω πως θα με ονομάσουν σκληρή μόνο εκείνοι που δεν μπορούν, να δεχτούν την αλήθεια, της δική τους ζωής…


Σε μια κοινωνία που σχεδόν όλοι κάνουν διπλές και τριπλές σχέσεις, επαναλαμβάνω και δεν θα πάψω να το λέω, δεν θα πληρώσω εγώ το τίμημα γιατί είμαι από τις λίγες που χρησιμοποιώ προφυλακτικό.


Οι αλήθειες μας είναι οι πράξεις μας

Σε μια κοινωνία που το sex έχει γίνει πια αυτοσκοπός, τολμώ να πω πως όλοι έχουν AIDS. Όχι σαν αρρώστια αν έχει κολλήσει κάποιος μόνο, που κι αυτό γίνεται όταν το μεταδίδει εν αγνοία του ή και καλυπτόμενη άγνοια, μη έχοντας κάνει εξετάσεις. Ενώ εγώ έχω μάθει. Αλλά κυρίως για την συνενοχή που τ’ αναλογεί όταν γνωρίζει ότι κάνει sex χωρίς προφυλακτικό.
Μην σας τρομάζει η αλήθεια αυτή. Σκεφτείτε το καλά και φέρτε στο μυαλό σας την τελευταία φορά ή τις προηγούμενες σας ερωτικές ατασθαλίες ή τα στιγμιαία λάθη σας.



Τελικά γνωρίζουμε τον σύντροφο μας, τον άντρα μας, τον ίδιο μας τον εαυτό ;

Μήπως οι διπλές ή πολλαπλές ζωές που ζούμε, είναι αυτές που πραγματικά θέλουμε ; ;
Γιατί δεν της φέρνουμε τότε στο φως;

Εσύ τι κάνεις στη ζωή σου ;
Έχεις τη τόλμη να μιλήσεις ;

Αυτή τη φορά σας προκαλώ όχι εγώ, αλλά εσείς τους εαυτούς σας με τις απαντήσεις σας …

Ζωή ……

Στιγμές μοναξιάς

Ομολογώ πως έχω αρκετό καιρό να γράψω στο αγαπημένο μου blog, που έφτιαξα με τόση αγάπη. Μου έλειψε.
Όμως ήθελα για λίγο να σιωπήσω. Είχα ανάγκη να χαθώ, να βυθιστώ ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι για να μπορέσω να σκεφτώ, να πάρω δυνάμεις, να κάνω ένα καινούργιο ξεκίνα.
Όπως κι έκανα. Άλλαξα δουλειά κι έτσι μου πήρε λίγο χρόνο ώσπου να προσαρμοστώ. Αλλά δεν ήταν μόνο η εργασία μου. Αυτό ήταν η αφορμή. Η αιτία ήταν στο να αναλογιστώ, τι ήθελα πραγματικά να κάνω, απ’ εδώ και πέρα .Δε σταματώ να ζω και ν’ ονειρεύομαι. Κάποιες φορές έχω ανάγκη όμως, να μετρήσω τις δυνάμεις μου. Τις αντοχές της ψυχής μου. Να μείνω ακίνητη. Για λίγο όμως , όπως αυτή τη φορά. Δεν αντέχω για πολύ.

Δε βαστώ να κοιτώ το κενό, σε μια στάση λεωφορείου, περιμένοντας πότε θα περάσει, τ’ όνειρο, η απόφαση, η στιγμή. Μπορεί ν’ αργήσει. Πολλές φορές έχω ξεκινήσει με τα πόδια .
Δεν πειράζει όπου και να φτάσω. Όσο αντέξω. Αλλά δεν θ’ συγχωρούσα ποτέ στον εαυτό μου να μην κάνει τίποτα. Μπορεί να συναντήσω στη διαδρομή το λεωφορείο αλλά αν δεν φανεί ποτέ, εγώ θ’ έχω χάσει όλη τη πορεία προς τα δικά μου θέλω. Τη διαδρομή του Οδυσσέα. Τη διαδρομής της ζωής.

Η διαδρομή μαζί με όλες εκείνες τις στιγμές ,που με κάνουν να νιώθω ζωντανή. Ακόμα και τις ώρες που με βαραίνει η μοναξιά. Αλλά της βάζω μουσική, για να γεμίσει με ήχους η σιωπή.
Τις στιγμές που λυγίζω από το φορτίο του Aids. Ναι και τότε !
Οι αγκαλιές και οι πληγές. Χαμογελάω, πονάω, μετανιώνω , πεισμώνω, παραιτούμαι και πάλι από την αρχή.



Είμαι απλά μια γυναίκα γεμάτη από λάθη, πληγές, χαμόγελα, φοβίες, τρέλα, πάθος. Ξεχειλίζω από την ανάγκη να δώσω αγάπη.
Στο παρελθόν μπορεί να τ’ έκανα αλλά θέλω και το παρών να γεμίσω , γιατί νιώθω άδεια αλλιώς.
Σκέφτομαι πολλές φορές πως η προσφορά για μένα είναι στη φύση μου, περισσότερο μάλιστα από το να παίρνω. Το θέλω σίγουρα κι αυτό, αλλά δεν αποτελεί το πρώτο στόχο μου.



Όταν έγραφα αυτό το κείμενο ήταν περασμένες τέσσερις το πρωί .
Κάποια στιγμή κοίταξα γύρω μου. Μέσα μου ! Τι θα ήθελα; Μια
αντρική αγκαλιά... Να με γαληνέψει !
Να με κλείσει μέσα της. Πάει χαμένη άραγε αναρωτήθηκα η στιγμή που δεν έχω αυτόν που τόσο επιθυμώ. Είναι σαν να βάζω τρικλοποδιά στον ίδιο μου τον εαυτό. Κι αυτός μου απαντάει , κλείνοντας μου πονηρά το μάτι.
«Τίποτα δεν πάει χαμένο, στη χαμένη μας ζωή ..»

Είμαι μια τεράστια αγκαλιά και προσμένω άλλη μια ν’ ενωθούμε.



Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα

Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μίαν ηχώ
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
και μισή να σε κλαίω μες στον Παράσειο.

Οδυσσέας Ελύτης