Απαντήσεις για το aids απο την ιατρο Χρυσουλα Μπότση

Η κυρία Χρυσουλα Μπότση, είναι υπεύθυνη Γρ. HIV/AIDS λοίμωξης ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. Πνευμονολόγος ΜΕΛ Νοσοκομείο Αφροδίσιων & Δερματολογικών Νοσημάτων "Α. ΣΥΓΓΡΟΣ"



1.Πολλοί είναι εκείνοι που στο blog της Ζωής, αλλά και εκτός ρωτάνε για το τι γίνεται τελικά με το φιλί. Πόσο επικίνδυνο είναι και τι σε περίπτωση που ενώ φιλάς τον άλλον, ματώσουν λίγο τα ούλα του τι γίνεται ;
Σωστό είναι να φροντίζουμε τη στοματική μας υγιεινή,τελικά και για λόγους που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικη μας ζωή. Μιλάμε προφανώς για το βαθύ,γαλλικό φιλί. Η πιθανότητα μετάδοσης μ’αυτό τον τρόπο της HIV λοίμωξης είναι σχεδόν απίθανη . Μια μικρή πιθανότητα εκπροσωπεί η ύπαρξη ενεργού βλάβης στο στόμα και των δύο ατόμων. Ωστόσο πιό εύκολα μπορουν να μεταδοθούν άλλα ΣΜΝοσήματα όπως η σύφιλη,η γονόρροια ή τα κονδυλώματα.
Συμπέρασμα: φροντίζουμε παντα για ένα υγιές στόμα και δεν βουρτσίζουμε τα δόντια –ώστε να μην δημιουργούμε τραυματισμούς- πριν βγούμε για βόλτα που πιθανά μπορεί να καταλήξει σε κάτι περισότερο...

2.Πόσος χρόνος χρειάζεται η HIV λοίμωξη για να οδηγήσει στο AIDS;
Η εξέλιξη της HIV λοίμωξης είναι μια συνήθως μακροχρόνια διαδικασία, πολλές φορές χωρίς συμπτώματα και γι αυτό και μπορεί εύκολα να μεταδίδεται χωρίς να γίνεται αντιληπτή ακόμη και από αυτόν/ή που έχει μολυνθεί. Η εξέλιξη του νοσήματος αν δεν υπάρξει φαρμακευτική παρέμβαση, ακολουθεί μια πορεία 8-10 ετων.

3.Ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα από τη στιγμή που μεταδοθεί σε κάποιον ο ιός ;
Συμπτώματα μπορεί να μην εμφανισθούν καθόλου όταν μεταδοθεί ο ιός. Σε ποσοστό περίπου 15-17% εμφανίζονται έντονα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν την πρωτολοίμωξη: ψηλός πυρετός που δεν υποχωρεί, εικόνα φαρυγγίτιδας, πρησμένοι λεμφαδένες, γενικευμένο εξάνθημα, διαρροιες, μεγάλη κόπωση. Δεν σημαίνει οτι αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται όλα μαζί. Οπως καλό είναι να θυμόμαστε οτι τις περισσότερες φορές δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα. Οταν το νόσημα εξελιχθεί η εμφάνιση συμπτωμάτων εξαρτάται από το όργανο που κάθε φορά πάσχει και πολύ συχνά αυτό που βάζει τη διάγνωση είναι το γεγονός ότι οι παθολογικές εκδηλώσεις, συνήθως λοιμώξεις, επαναλαμβάνονται. Υπάρχουν βέβαια και νοσήματα ή εκδηλώσεις που χαρακτηρίζουν το AIDS π.χ. πνευμονία από πνευμονοκύστη carini κλπ

4.Πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται να πάνε να κάνουν εξέταση όχι μόνο για τον ιό του HIV αλλά και γι’ άλλες όπως πχ ηπατίτιδα. Τι πιστεύετε πως πρέπει να γίνεται σ’ αυτήν την περίπτωση ;
Είναι ίσως φυσικό να φοβάται κανείς το αποτέλεσμα μιας τόσο σημαντικής εξέτασης, κυρίως γιατί συνήθως έχει φτιάξει στον μυαλό του μιά εικόνα που έντονα τη χρωματίζουν τα ΜΜΕ και οι εικόνες που προβάλλουν και διαμορφώνουν. Ωστόσο είναι πάντα καλύτερα να ξέρεις τι να κάνεις από το να αγνοείς μια κατάσταση που εξελίσσεται . Εξάλλου ζουμε στη μεριά της γής όπου υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα και άρα και η δυνατότητα αντιμετώπισης. Αν ο φόβος ωστόσο είναι τόσο μεγάλος, προφανώς υπάρχει ανάγκη παρέμβασης και υποστήριξης ψυχολογικής

5.α)Τι γίνεται στην περίπτωση που σπάσει το προφυλακτικό; β) Τι πιθανότητες έχει κάποιος να κολλήσει τον ιό έστω και με μια επαφή;
Οι πιθανότητες μετάδοσης του ιού δεν είναι πάντα μεγάλες. Μεταδίδεται πιό δύσκολα από τον ιό της ηπατίτιδας Β. Οι πιθανότητες εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες: σε τι κατάσταση υγείας είναι το άτομο όταν εκτίθεται, για τι είδους επαφή μιλάμε (π.χ. η πρωκτική παθητική επαφή έχει τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα, η ενεργητική στοματική τη μικρότερη) για τι είδους οροθετικό άτομο μιλάμε (σε αγωγή, χωρίς αγωγή, με ψηλό φορτίο ιού, χαμηλό φορτίο) για τη συνύπαρξη και άλλου νοσήματος στην περιοχή (π.χ σύφιλης, κονδυλωμάτων, κολπίτιδας, πρωκτίτιδας κλπ)
Οταν το προφυλακτικό σπάσει δεν περιμένουμε! Απευθυνόμαστε για οδηγίες στα τμήματα επειγόντων των νοσοκομείων που οφείλουν να ξέρουν τι να κάνουν και να χορηγήσουν προφυλακτική αγωγή αφού εκτιμήσουν την επικυνδυνότητα. Σχετικές οδηγίες του έχουν αποσταλεί από το ΚΕΕΛΠΝΟ και μπορεί κανείς να τις βρεί και στο site. http://www.keel.org.gr/keelpno/2008/id951/not_prof_exp_instr_HIV.pdf

6.Ποιος είναι εκείνος ο μηχανισμός που μεταδίδεται ο ιός κατά την διάρκεια του στοματικού sex;
H είσοδος του ιού από οποιοδήποτε βλεννογόνο είναι εφικτή. Σε περίπτωση λοιπόν στοματικής επαφής, μπορεί κανείς να εκτεθεί στον ιό κυρίως λόγω ύπαρξης βλαβών στο στόμα και κυρίως αν υπάρξει εκσπερμάτωση στο στόμα.

7.Που μπορεί να κάνει κάποιος εξετάσει και πόσο κοστίζει;
Παντού,δηλ., σε κάθε νοσοκομείο της χώρας. Η εξέταση είναι εμπιστευτική και δωρεάν

8.Ποιο είναι το minimum σε χρόνο και ποιο το maximum εμφάνισης των συμπτωμάτων του ιού .
Εχει απαντηθεί

9.Μετά από μια «επικίνδυνη» επαφή, πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να κάποιος να κάνει εξέταση ;
Πρώτα απ’ολα αναφέρθηκαν πράγματα που μπορεί κανείς να κάνει πριν την εξέταση ώστε, να αποφύγει τη μόλυνση. Επειδη η εξέταση βρίσκει αντισώματα για τον ιό κι αυτά χρειάζονται χρόνο για να αναπτυχθούν, η εξέταση οφείλει να γίνεται 6-8 εβδομάδες μετά την επικίνδυνη επαφή. Φυσικά εφόσον τώρα, είναι αρνητική.!!

10.Αν κάποιος από εμάς κάνει την εξέταση και βρεθεί θετικός στον ίο τι πρέπει να κάνει μετά.Τι γίνεται δηλαδή απ’ εκεί και πέρα;
Να αναζητήσει μια Μονάδα Λοιμώξεων να τον παρακολουθεί και να συζητήσει με ένα γιατρό τις απορίες του. Δεν χρειάζεται πανικός. Ειναι πια μια αρρώστια που αντιμετωπίζεται . Ισως αλλάζει ο τρόπος ζωής μια που οφείλει κανείς να προσέχει και να αγαπά τον εαυτό του, να πάρει τα φάρμακά του όταν τα χρειαστεί και να συνεργαστεί καλά με το/τη γιατρό του...

11.Σε άλλες χώρες του εξωτερικού υπάρχουν διαφορετικές θεραπείες και φάρμακα για τον συγκεκριμένο ιό ;
Στις περισσότερες χώρες του κόσμου ΔΕΝ υπάρχουν φάρμακα για τον ιό γιατί οι πολύ υψηλές τιμές που ζητάνε οι φαρμακευτικές εταιρείες, είναι απαγορευτικές για χώρες της Αφρικής, της Ασίας ακόμη και της Ανατολικής Ευρώπης. Στο λεγόμενο Δυτικό κόσμο, τα φάρμακα είναι ίδια παντού.

12.Είναι αλήθεια πως στην Αμερική όπου φτιάχνονται όλα τα φάρμακα του HIV λαμβάνουν πιο γρήγορα τα νέα φάρμακα απ’ ότι στη χώρα μας;
Φτιάχνονται και στη Γαλλία. Δεν παίρνουν πιό γρήγορα φάρμακα στις ΗΠΑ. Σ’αυτό που διαφέρουν είναι ίσως η δυνατότητα πολλών μελετών για φάρμακα.


13.Υπάρχει έστω και μια μικρή χρονική διαφορά στο να έρθουν εδώ τα φάρμακα ;
Υπάρχει. Η γραφειοκρατία η Ελληνική έχει καθυστερήσει φάρμακα . Τελευταία πάντως τα πράγματα βελτιώνονται

14.α)Ποια είναι τα λάθη που κάνουν οι φορείς σε σχέση με τα φάρμακα τους αλλά και με τη ζωή τους ;
Συχνά κουράζονται να παίρνουν φάρμακα για χρόνια και τα ..παραλείπουν κάποιες φορές. Αλλοτε δεν πείθονται να τα πάρουν. Ακόμη μπορεί να μην σέβονται το δοσολογικό σχήμα ή τις οδηγίες χορήγησης (π.χ.με φαγητό ή χωρίς φαγητό).
Συχνά δεν θέλουν να επιβάλλουν στη ζωή τους αλλαγές που είναι αναγκαίες π.χ. τη συνεχή χρήση προφυλακτικού στις επαφές, ένα τρόπο ζωής πιό συντηρητικό (π.χ. όχι πολλά ξενύχτια, όχι πολλά οινοπνευματώδη,προσοχή στα ταξίδια και στη διατροφή κλπ)

15.β)Σε τι έχουν αλλάξει τα φάρμακα σε σχέση με το παρελθόν;
Εχουν λιγότερες παρενέργειες, είναι περισσότερα, έχουν μικρότερο δοσολογικό σχήμα (λιγότερα χάπια)

16.Από τη μακρόχρονη εμπειρία σας ποια είναι τα λάθη που κάνουν όλοι εκείνοι που δεν έχουν μολυνθεί έναντι εκείνων που θετικοί στον ιό ;
Ολοι πιστεύουν οτι σ’αυτούς δεν θα συμβεί ποτέ. Αντιμετωπίζουν συχνά τα οροθετικά άτομα ως «επικίνδυνα» ή παραβατικά η ακόμη χειρότερα ως μελλοθάνατους/ες

17.Υπάρχουν διαφορές στο τρόπο παρακολούθησης των ασθενών με HIV στο εξωτερικό απ’ ότι στην Ελλάδα και το αντίστροφο;
Τα φάρμακα είναι ίδια και η παρακολούθηση του νοσήματος δεν διαφέρει πολύ. Αυτό που προφανώς διαφέρει είναι η αντιμετώπιση των οροθετικών ατόμων από ιατρονοσηλευτικό προσωπικό εκτός απόαυτό που το παρακολουθεί. Εδω υπάρχουν πολλές καταγγελίες για κακή συμπεριφορά ή και συμπεριφορά διάκρισης.

18.Πόσο σωστή είναι η πρώτη απάντηση όταν βγει θετική στον ιό;
Η πρώτη απαντηση το ELISA τεστ έχει πιθανότητες να βγεί και ψευδώς θετικό π΄χ σε εγκυμοσύνη ή συνύπαρξη άλλου νοσήματος. Ωστόσο απάντηση δεν δίνεται άν δεν έχουν γίνει δύο αιμοληψίες με διαοφρετική μέθοδο η κάθε μια. Η ELISA επιβεβαιώνεται στη συνέχεια με άλλη μέθοδο που ονομάζεται Western Blot

19.Αυτή είναι ερώτηση πάλι από το blog της Ζωής όπως και οι περισσότερες άλλωστε. Αναφέρει τα εξής: «Το AIDS μετά από τόσα χρόνια τ’ έχουμε ξεχάσει οι περισσότεροι καθώς από τύχη και μόνο δεν μας έχει χτυπήσει την πόρτα, καθώς όλοι λίγοι- πολύ έχουμε παραβεί τους κανόνες ασφαλούς σεξ. Που πιστεύετε πως οφείλεται η χαλαρότητα που διαπιστώνεται τα τελευταία χρόνια σε ότι αφορά το Aids, τόσο από την πλευρά των πολιτών, όσο και από την πλευρά του κράτους και τον κοινωνικών φορέων;»

Υπάρχουν εξηγήσεις. Οι πολίτες βαρέθηκαν να προσέχουν, κοπώθηκαν,πιστεύουν –ειδικά αν είναι νέοι- οτι δεν θα τους τύχει. Αλλοι –κι αυτό συμβαίνει- διασκεδάζουν να κινδυνεύουν...
Το κράτος, στην Ελλάδα, δεν εφάρμοσε ποτέ προγράμματα παρέμβασης με στόχο συγκεκριμμένες ομάδες πληθυσμου ανάλογα με τις συμπεριφορές τους και την αντίληψη που έχουν για την υγεία, το σεξ, την ασφάλεια.
Η σεξουαλική αγωγή δεν εφαρμόσθηκε ποτέ στα σχολεία ενώ έχει νομοθετηθεί.
Στην Ελλάδα, κι αυτό που υπήρχε, είχε να κάνει με spots, γιορτές –γιατί άραγε;- την 1η Δεκεμβρίου αλλά ποτέ με μια σχεδιαμένη στρατηγική παρέμβασης που διαθέτει επίσης μηχανισμό επανεκτίμησης και αξιολόγησης.
Το Εθνικό Σχεδιο Δράσης που προβλέπει όλα αυτά, δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ...Ας ελπίσουμε οτι κάτι θα γίνει επιτέλους τώρα,αν και η οικονομική κρίση δεν αφήνει και πολλά περιθώρια και υπάρχουν τόσα προβλήματα στην υγεία που περιμένουν να επιλυθούν...
Πολλοί κοινωνικοί φορείς πάλι παγιδεύτηκαν επίσης στο μοντέλλο της γιορτής της 1ης Δεκεμβρίου. Ωστόσο αρκετές προσπάθειες γίνονται από αρκετές ΜΚΟ, όπου και όπως μπορούν.